ഒരു കാത്തിരിപ്പിന്റെ സുഖമുള്ള അനുഭുതിയായികൊണ്ടുനടക്കുമ്പോഴും അസംസ്കൃതമായ രൂപത്തില് പ്രണയത്തിനു യാതൊരു അസ്തിത്വമില്ല എന്നാ യഥാര്ത്ഥ്യം സമ്മതിക്കാതെ വയ്യ. പ്രതെക്ഷിച്ചവരില് നിന്നും തനിക്ക് ആവശ്യമുള്ള രൂപത്തില് അത് ഉരുത്തിയുമ്പോള് പ്രണയത്തിനു അര്ഥം ജനിക്കുന്നു എന്നാ തോന്നലുണ്ടാക്കുന്നു .ചിലര്ക്ക് ആ അര്ത്ഥത്തെ ജീവിതത്തിനു വഴികട്ടിയായി ഉപയോഗിക്കാന് കഴിയുമ്പോള് ,മറ്റു ചിലര്ക്ക് അത് ഒരു ഗതി കേടാണ് .എന്ത് തന്നെയായാലും അതൊരിക്കല് തന്നെയും കീഴാടക്കുമെന്നു തോന്നാത്തവര് വിരളമാണ്.അല്ലെകില് അവര് അത് തന്നെ ബാധികില്ലെന്നു വരുത്തി തീര്ത്തു കണ്ടില്ലെന്നു നടക്കുകയായിരിക്കും.അവിടെയും പ്രണയത്തിനു തന്റെ മുഖം മൂടി നഷടമാകുന്നില്ല .ആ മുഖം മൂടി മുഖമായി പരിണമിക്കുന്നതോടെ പ്രണയം പൂര്ണമാകുന്നു..പിന്നെ ബാക്കിയുല്ള്ളത് അഭിനയമാണ്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ